Επιστολές γνωστών ποιητών και πεζογράφων, ίσως και κριτικών, στον Τόλη Νικηφόρου και επιστολές του ίδιου κατά τον μισό σχεδόν αιώνα της λογοτεχνικής πορείας του ως τώρα. Ακόμη, αναγγελίες εκδηλώσεων, περιγραφές, ανέκδοτα, στιγμιότυπα, ό,τι μπορεί να ενδιαφέρει τον αναγνώστη της λογοτεχνίας κατά τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα.


Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2019

Ιστορίες ποιημάτων -: Πιστεύετε στα θαύματα;





Καθόμουν σ’ ένα παγκάκι και έβλεπα την ανθισμένη φύση να απλώνεται  πολύχρωμη  τριγύρω.  Τους θάμνους;, τα δέντρα, τα λουλούδια,  ένα πουλί να σηκώνεται στον αέρα προς την κατεύθυνση του λόφου απέναντι , κάποιες απόμακρες φωνές που υποδήλωναν την ανθρώπινη παρουσία.  Όλα γνωστά, όλα τόσο οικεία, τόσο γαλήνια και όμορφα. Αυτή η γαλήνη έμπαινε μέσα μου και έρεε  στις φλέβες  μου.
              Και ξαφνικά, κάτι σαν να έλαμψε στο μυαλό μου, σαν να φωτίστηκα.  Το κάθε τι ένα τίποτα κι ένα αιώνιο μυστικό, το κάθε τι  ένα τίποτα  και ένα θαύμα, ψιθύρισα εκστατικά.  Βλέπουμε μόνο την επιφάνεια των πραγμάτων,  η ουσία τους, η βαθύτερη αλήθεια μας διαφεύγει. Όλα όσα συλλαμβάνουμε με τις αισθήσεις μας είναι αποτέλεσμα εκατομμυρίων, δισεκατομμυρίων ετών εξέλιξης, θαύματα αληθινά.
             Ανακάθισα. Θεωρώ τον εαυτό μου παιδί του Διαφωτισμού, του δυτικού ορθολογισμού.  Οι ρίζες μου όμως είναι στην Ανατολή και με γοητεύει, με εμπνέει και με φλογίζει  το μυστήριο, τα αιώνια μυστικά και θαύματα.  Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια ουσιαστική αντίφαση στο γεγονός αυτό.  Νομίζω ότι απλώς αναγνωρίζω τα όρια της λογικής, της ανθρώπινης διάνοιας.                                                   
           Κατά τη γνώμη μου, η επιστήμη και η τέχνη εναρμονίζονται απόλυτα,  δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν.  Απλώς η επιστήμη έπεται της τέχνης, στην προσπάθεια να αποδείξει εκείνα που ο καλλιτέχνης διαισθάνεται, συλλαμβάνει και αποπειράται να  εκφράσει με τον δικό του τρόπο. Στη μάταια ή έστω ελάχιστα επιτυχημένη αυτή προσπάθεια αναδύονται στο φως μερικά από τα μυστήρια της ζωής, μερικά από τα αιώνια αναπάντητα ερωτήματα.                                                                                            
          Η  επιστήμη ερευνά  και προσπαθεί να αποδείξει με πειράματα εκείνα που είναι βαθιά κρυμμένα στην άγνοια, στις δεισιδαιμονίες  αλλά και  στο μυστήριο, στα μυστικά αρχεία του κόσμου.  Πολλά από   τα θαύματα των προηγούμενων αιώνων έχουν τώρα γίνει απλά επιστημονικά γεγονότα και μάλιστα με πρακτική εφαρμογή από την τεχνολογία. Υπάρχουν όμως και επιστημονικές διαπιστώσεις και αξιώματα που διαψεύστηκαν με την πάροδο του χρόνου.
       Το μυρμήγκι λοιπόν που κατοικεί αυτό τον μικρό πλανήτη σε κάποια απόμερη γωνιά του σύμπαντος είναι προορισμένο να κατακτήσει σταδιακά τη γνώση, την αλήθεια της ύπαρξης και του προορισμού   όλων μας ή μήπως η γνώση αυτή τού είναι απαγορευμένη;  Μήπως ο άνθρωπος αδυνατεί να συλλάβει  έννοιες που τον υπερβαίνουν συντριπτικά; Έπιασα το μολύβι κι έγραψα:  

πιστεύετε στα θαύματα;
ρώτησε το φεγγάρι στο μπαλκόνι μου
σκορπίζοντας ανταύγειες τα μεσάνυχτα
ψιθύρισε η γαρδένια στο περβάζι μου
με το λευκό της άρωμα
απόρησε μες στις πευκοβελόνες το σπουργίτι
ραμφίζοντας τα ψίχουλα του ανέμου
                                                                              
εγώ κι εσείς
κι όλα όσα βλέπετε είναι θαύματα
τους χαμογέλασε δειλά η άνοιξη τριγύρω
και θαύματα όσα ποτέ σας δεν θα δείτε

με θαύματα γεννιέται πάντα και πεθαίνει ο κόσμος
με θαύματα που κρύβονται μέσα στο φως
πριν απ’ το φως
πέρα απ’ το φως