Ήμουν πνιγμένος στη δουλειά με το γράψιμο, τη συμμετοχή μου σε τρεις Λέσχες Ανάγνωσης, την τήρηση τεσσάρων ιστολογίων, τις αναρτήσεις στο facebbook. τις λογοτεχνικές εκδηλώσεις και τις χίλιες δυο άλλες ασχολίες μου, όταν μου κατέβηκε η ιδέα μια Λέσχης Ανάγνωσης της Ποίησης. Όλες οι άλλες, στις οποίες συμμετείχα ή στις οποίες με είχαν καλέσει για να συζητήσουμε κάποιο βιβλίο μου, όλες οι άλλες που ήξερα ανά την Ελλάδα ήταν Λέσχες Ανάγνωσης Μυθιστορήματος, ενίοτε και διηγημάτων. Αυτή η Λέσχη Ανάγνωσης λοιπόν θα ήταν μοναδική ή σχεδόν μοναδική !
Στην αρχή είπα, ωραία ιδέα αλλά ανεφάρμοστη. Αφού δύσκολα προλαβαίνω αυτά που ήδη κάνω. Και τότε θυμήθηκα το παράδειγμα της αλεπούς, όπως αυτό εκφράζεται από τη λαϊκή παροιμία «η αλεπού στη φωλιά της δεν χωρούσε, έσερνε και τσαλιά (κλαδιά) από πίσω». Κάτι ήξερε η πονηρή αλεπού ! Αποφάσισα λοιπόν να ακολουθήσω το παράδειγμά της. Αρχικά συζήτησα το θέμα με δύο φίλες βιβλιοθηκονόμους, οι οποίες έθεσαν αμέσως τις βιβλιοθήκες τους στη διάθεσή μου ! Το ανέφερα και στην εξαιρετική ποιήτρια και αντιπρόεδρο της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, Χλόη Κουτσουμπέλη, η οποία τόνισε ότι κάτι τέτοιο θα έπρεπε οπωσδήποτε να γίνει στη Στέγη της Εταιρίας Λογοτεχνών, που είναι και το σπίτι μας. Συμφώνησα μαζί της και άρχισα τις προετοιμασίες.
Η λέσχη επισήμως θα ονομαζόταν Λέσχη Ανάγνωσης της Ποίησης αλλά θα ξέραμε όλοι ότι είναι Λέσχη της Κόκκινης ή Γαλάζιας Αλεπούς. Γιατί, εκτός από την παροιμία της που ήταν καθοριστική για την υλοποίηση της ιδέας μου, δεν θα γινόταν κανένας απολύτως διαχωρισμός των προς παρουσίαση ποιητών με βάση την ιδεολογική τους τοποθέτηση. Μοναδικό κριτήριο θα ήταν η ποιητική τους αξία ! Κόκκινοι και γαλάζιοι, κομμουνιστές και φασίστες, αριστεροί και δεξιοί, προοδευτικοί και συντηρητικοί, άθεοι και θεοφοβούμενοι θα ήταν ευπρόσδεκτοι, αρκεί να είχαν φτάσει, κατά γενική ομολογία, σε υψηλό επίπεδο ποιητικής έκφρασης.
Θα πουν μερικοί ότι η αλεπού, αν και ποιητικότατη στην εμφάνιση, είναι ένα πλάσμα αιμοβόρο ! Δεν αρκείται σε μία κότα αλλά ξεκληρίζει όλο το κοτέτσι, έτσι και μπει μέσα ! Πολύ σωστά ! Το ίδιο ακριβώς κάνει και η ποίηση. Δεν αρκείται σε έναν εραστή αλλά έχει χιλιάδες, εκατομμύρια ! Απαιτεί μάλιστα ισόβια αφοσίωση από τον καθένα ! Επιπλέον, και η ποίηση τρέφεται με το αίμα μας, το αίμα της καρδιάς μας. Όλη η ποίηση περνάει μέσα από την κοιλάδα των δακρύων και τα ποιήματα γράφονται από τις ανοιχτές πληγές μας, από τα τραύματά μας !
Αρχίσαμε λοιπόν τον πρώτο κύκλο με οχτώ ποιητές της Θεσσαλονίκης (τέσσερις από την γενιά του "30 και τέσσερις από την πρώτη μεταπολεμική) και οχτώ από ξένες χώρες, έναν από τη καθεμία. Οι εκδηλώσεις γίνονται την πρώτη Παρασκευή κάθε μηνός εναλλάξ για Έλληνες και ξένους. Η πρώτη εκδήλωση τον Οκτώβρη του 2017 ήταν για τον Γιώργο Θέμελη. Ακολούθησαν ο Ναζίμ Χικμέτ, η Ζωή Καρέλλη, ο Τ.Σ. Έλιοτ, ο Γ.Θ. Βαφόπουλος, ο Πωλ Ελυάρ, ο Ν.Γ. Πεντζίκης, ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι και ο Τάκης Βαρβιτσιώτης (τον Ιούνιο του 2018). Διακόψαμε για το καλοκαίρι και θα συνεχίσουμε τον Οκτώβριο με τη Σύλβια Πλαθ κσι, στη συνέχεια με τον Κλείτο Κύρου, τον Πάνο Θασίτη και τον Μανόλη Αναγνωστάκη και με τους Αντόνιο Ματσάδο, Τσέζαρε Παβέζε και Μπέρτολντ Μπρεχτ !
Οι εκδηλώσεις είναι πλούσιες και σύνθετες και είναι ανοιχτές όχι μόνο στα μέλη αλλά και σε κάθε φίλο της ποίησης. Υπάρχει πάντα μια εισήγηση για τον τιμώμενο ποιητή, ακούγονται μελοποιημένα ποιήματά του, αν υπάρχουν, και προβάλλονται φωτογραφίες τους, ακούγονται αναγνώσεις ποιημάτων του από τον ίδιο ή από ηθοποιούς ενώ μέλη της λέσχης ανάγνωσης διαβάζουν ποιήματα του (στην ξένη γλώσσα και στα ελληνικά ανάλογα με την περίπτωση). Ακολουθεί η εξιστόρηση τυχόν προσωπικών εμπειριών από τη γνωριμία με τον ποιητή και η εκδήλωση κλείνει με γενική συζήτηση.
Ως τώρα είχαμε τη συμμετοχή 40-70 φίλων της ποίησης και οι εκδηλώσεις θεωρήθηκαν πολύ επιτυχημένες. Καλή δύναμη σε όλους μας για τη συνέχεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου